Galicyjski Rynek jest ideowym obrazem centrum miasteczka z początku XX wieku i mimo iż nie jest odtworzeniem konkretnego układu urbanistycznego, niezwykle wiernie oddaje wygląd typowego drewnianego miasteczka południowo-wschodniej Polski. Dokładna rekonstrukcja zagospodarowania domów przy rynku przybliża nam kulturę jego mieszkańców i klimat miasteczka w części Polski od czasów zaborów określanej Galicją. Obie wojny światowe, eksterminacja ludności żydowskiej i rusińskiej (ukraińskiej), przemiany społeczne i obyczajowe, zmieniły miasteczka zupełnie, zniknęły dawne sprzęty i meble, odchodzą ludzie – świadkowie tamtych czasów. Po społeczności żydowskiej pozostały blednące już wspomnienia, puste synagogi i kirkuty. W Galicyjskim Rynku przywołujemy, odtwarzamy przeszłość za pomocą wyselekcjonowanych przez upływ czasu przedmiotów przechowywanych w muzeum.