Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku

Dwór ze Święcan w sanockim skansenie znajduje się w sektorze Pogórzan zachodnich. Ulokowany jest niezwykle malowniczo na wzniesieniu, skąd rozpościera się szeroka panorama na miasto i wzgórze zamkowe. Dwór do 1927 był własnością rodziny Olszewskich, ostatnich właścicieli obszaru dworskiego. Data budowy dworu została ujawniona w trakcie montażu obiektu w skansenie, kiedy na jednej z belek konstrukcyjnych odkryto świetnie zachowaną odręczną adnotację sporządzoną ołówkiem, mówiącą że: Ten Dom stawiany Roku 1861 Majster Socha. Dwór zbudowany jest na planie prostokąta (27,90 m x 13,85 m) z drewna jodłowego i cegły, o konstrukcji wieńcowej, bez podpiwniczenia. To bydynek parterowy, nakryty dachem czterospadowym, poszyty gontem i szalowany. Bryle lekkości nadała wyjątkowej urody, odtworzona misternie koronkowa listwa snycerska obiegająca budynek pod okapem. Dworowi w skansenie przywrócono pierwotny wygląd poprzez odbudowanie ganku w elewacji ogrodowej, odtworzenie kominków we wnętrzach oraz rekonstrukcję polichromii ściennej w domowej kaplicy. Do dworu prowadzi szeroka żwirowana aleja wysadzana lipami, tworząca gazon przed frontowym gankiem podcieniowym. Na blisko 400 m² powierzchni dworu rozlokowanych jest 11 pomieszczeń mieszkalno-użytkowych i gospodarczych w układzie amfiladowym. Do dyspozycji rodziny i służby przeznaczone były pokoje: stołowy, dla dzieci, sypialnia, salon, gabinet, kancelaria, kaplica, kredens, kuchnia z sienią gospodarczą oraz spinająca całość sień główna, pełniąca funkcję reprezentacyjną i głównego węzła komunikacyjnego.